UÇURTMA

Sımsıkı tutuyorduk ipin ucunu, kızıl göklerin eşliğinde.

Bağlanmıştık zincir gibi birbirimize, önümüzde kör kuyu.

Sürükleniyorduk uçuruma doğru, sendeleye sendeleye.

Tanyerinin ağırdığı bu günde, görüyorduk  hazin umudu.

Birakamazdık ya ipin ucunu, ismimiz yazılı üzerinde.

Rüzgarın hızı artıyor densizce, duymuştuk ya uğultuyu.

Ürkütsede bu garip huylu, sıcaktı bedenimiz delice.

Sürükleniyorduk işte belirsizce, bilsekte yalancı huzuru.

Elimizdeki şu uçurtma tek umudumuzdu...