HAYALİ RUH

Kırmızı kiremitlerle bezenmiş bir kulübe,

Bodur ağaçların arasında saklanır gibi.

Eşlik ediyor bak güzeliğin harabesine.

Serin bir rüzgar, arı ve öten kuşların sesi.

.

.

.

İçeride bekliyor birkaç odun ve şömine.

Isıtmıyor mu söylesene gönlünün içini?

Örümcekler yuva yapmış, güzelim viraneye.

Olmaz mı sandın, vardır elbet sahiplenen biri.

.

.

.

Değiyor göze, rafta duran kitap başböşede.

Bir uğultu duyulur, dağıtır ya dikkatini.

Ardından belli ediyor kendini; davetiye.

Nedir bu dersen, savaşta bir yiğidin helali.