"VAZGEÇTİM" PİŞMANLIKTIR... - KAHRAMAN TAZEOĞLU

Kahraman Tazeoğlunun okuduğum ilk kitabı olmakla birlikte hayatımda okuduğum en kötü kitaplardan birisi.  Bilemiyorum, belkide çok güzel kitaplar okuyup bu kitap arada sıkışmıştır. Buna ne kadar inanmak istesem de içimden gelmiyor. Biliyorum, eleştiri büyük ve kaldırması zor olabilir. Gerçi bu yazıya eleştiri denemez...

Kitabı büyük umutlarla almıştım. Keşke iç sayfalarına baksaydım ama yapmadım, yapamadım. Çünkü o kadar güzel ve olumlu yorumlar vardı ki, bu yorumu yapanlara terbiyesizlik etmiş olurdum. Ama şimdi bu terbiyesizliği yapacağım...

Konusuna pek fazla değinmeyeceğim. Her kitabın vazgeçilmez parçası aşk... Fakat kitap deneme ve roman arasında gelgit yapıyor. Bir türlü kestiremedim. Yoksa roman nedir deneme nedir bilmiyor muyum(?) Ama roman yoğunlukta olduğunu söyleyebilirim. Belkide yazar zekilik yaparak deneme olarak piyasa sürmüş olabilir... Sonuçta roman yazmak kolay değil. Roman yazmaya çalışmış, olmadığını fark etmiş ve deneme demiş olabilir... Ama yazar gerçekten denemiş(!)

Kitap o kadar basit bir anlatıma sahip ki sanki ayak üstü yazılmış. Yazarın sanırım acil paraya ihtiyacı vardı, bilemiyorum. Fakat öyle bile olsa daha sağlam bir çalışma çıkarılabilirdi. O kadar yavan bir anlatımı vardı ki, aynen şöyle "Koray intihar etti. Mehmet, Feza ne ile hayatına devam etti..." Evet, kabul. Kimi sayfalarda gerçekten hüzünlendirdi, güldürdü. Ama o kadar az ki o sayfalar devede kulak... Yani kestirip atmadan, sindire sindire anlatmak varken neden?

Kitabı okurken bir betimleme gördüğüm zaman dünyalar benim oluyordu. Tasvir görünce havalara uçuyordum. Fakat bu durum kitabı kurtarmıyor... Nedeni ise, sonunu hiç kafa patlatmadan tahmin etmek. Birde şu husus var, olaylar o kadar hızlı gelişiyor ki yetişmek imkansız. Hani derler ya o anı yaşayacaksınız. Ben bunu bir türlü beceremedim. Kitabı okurken annemin "Oğlum su getirir misin bana?" dediğini duyar gibiydim.

Yinede ön yargılı olmamak lazım. Diğer kitaplarına da göz atmak gerek. Zaten genel olarak sözüm yazara değil kitabına. Sonuçta yazarın kendi tarzı ve kendi kitlesi vardır.